ගුරු පුහුණුව - I කොටස

ගුරු පුහුණුව - I කොටස

Ian aka කලම්බෝ කේනර් විසින්

colombocaner@gmail.com

මගෙ නම සමදරා අඹන්පොල. මම ඉපදුනේ මාතලේ. අපේ පවුලට ඒ කාලෙ ගොඩක් වතු පිටි තිබුණා. මගේ අප්පච්චි විදේශ සේවයේ වැඩකලේ. ඒකනිසා අපිට හැට හතේ විතර නෝර්වේ රටට යන්න උනා. මම ඉස්කෝලෙ ගියේ එහෙදි. අවුරුදු දහනමයක් විතර වෙනකොට මට ජීව විද්‍යාව ගැන උසස් ඩිප්ලෝමාවක් ලැබුනා. මම ඊට පස්සේ ලංකාවට ආවා. මට ඕන උනේ ගුරුවරියක් වෙන්න. මට 1973 දි නුවර නගරයේම තියන අදටත් ගොඩක් ප්‍රසිද්ධ බාලිකා විදුහලක පුහුණුවන ගුරු පත්වීමක් ලැබුණා.  අද ඉස්කෝල වලට වඩා ඒ කාලේ ගොඩක් වෙනස්. ඒ කාලේ දේශපාලනය කලේ ලොකු වතු කාරයෝ, උගත්තු සහ සල්ලි කාරයෝ. ඒකනිසා ඉස්කෝල පාලනය කලේ ප්‍රින්සිපල්ල. ඒ ගොල්ලන්ට පුලුවන් ගුරුවරු ගන්න. 

ඒ ඉස්කෝලෙ ගුරුවරියන්ට සාරිය හරි ඔසරිය හරි අඳින එක අනිවාර්ය දෙයක්. ඉස්කෝලෙන් අස්වෙච්ච දා ඉඳල කලිසම් ඇඳපු මට දවස තිස්සේ ඔසරියක් ඇඳගෙන ඉන්න එක පුරුදුවෙන්න ටික දවසක් ගියා. ඊටත් වඩා අමාරු උනේ ඉස්කෝලෙ නීති රීති වලට අවනත වෙන එක. ලමයින්ට වගේම ගුරුවරුන්ටත් එක එක නීති තිබුනා. ප්‍රින්සිපල් මිසිස් අංගම්මන ගෙනිච්චේ එක්තරා විදිහක ඒකාධිපති පාලනයක්. ඒ දවස්වල ලංකාවෙ ඉස්කෝල වල ලමයින්ට වේවැලෙන් ගහන එක හරි ප්‍රසිද්ධයි. ගොඩක් නුවර ඉස්කෝල වල පිරිමි ලමයින්ට හැම වරදටම වගේ තට්ටම් වලට ගහනවා. ගෑනු ලමයින්ට ගොඩක් ගුරුවරු ගැහුවේ අතට එහෙම නැත්නම් කකුලේ යට හරියට. මිසිස් අංගම්මන ලමයින්ට ගැහුවේ පස්ස පැත්තට. ඇත්තටම ගෑණු ලමයින්ට එහෙම ගහන එක හරිම ලැජ්ජ හිතෙන දෙයක්.  ඒ කාලයේ දෙමව්පියනුයි ගොඩක් ටීචර්ලයි එයාගෙ පාලනයට කැමති වෙලයි හිටියෙ. සමහර ටීචර්ලත් ලමයින්ට පන්තියෙදිම වේවැලෙන් ගහන්න පුරුදුවෙලා හිටියා. අනික් ටීචර්ල තුන්ඩු කෑලි ලියලා මිසිස් අංගම්මන ගාවට ලමයින්ව අරිනවා.  තරුණ ගුරුවරු මම ඇරෙන්න තව දෙන්නෙක් හිටියත් ඒ අයත් බයටම වගේ ප්‍රින්සිපල්ට අවනත වෙලා හිටියෙ.   මට භාර උනේ යුනිවසිටි එන්ට්‍රන්ස් කරන ලමයිගෙ පන්තියක්. ඒක භාරව හිටපු ටීචර් අසනීපයක් වෙලා හදිසියේ අස්වෙලා ගිහිල්ලා. පන්තියේ හිටපු ලමයි හොඩක් මට වඩා අවුරුදු පහකට වඩා බාල නැහැ. ඉතින් මම ඒගොල්ලලන්ට කථා කලේ යාලුවන්ට වගේ. තද නීති වලට යටවෙලා සැර පරුශ ටීචර්ලට පුරුදුවෙලා හිටපු ලමයින්ට ඒක අලුත් අත්දැකීමක් උනා. මම හිතාගත්තා හොඳින් කථා කරලත් ලමයින්ව හදා ගන්න පුළුවන් කියලා ඔප්පු කරන්න.

දවසක් ඉන්ටවල් එකෙන් පස්සේ මම පන්තියට එනකොට පන්තියේ ලමයි දෙන්නෙක් අඩුයි. ඒ දෙන්නට ප්‍රින්සිපල් මැඩම් එන්න කිව්වා කියලා අනික් ලමයි කිව්වා.  ඇයි ප්‍රින්සිපල් මට නොකියා මගේ පන්තියේ ලමයින්ට එන්න කියන්නෙ කියලා මට හිතට තරහක් ආවා. කොහොමහරි තරහව යටපත් කරගෙන අටෙන්ඩන්ස් මාක් කරලා මම ස්ටාෆ් රූම් එකට ගියා. ආයිමත් ඉස්කොලේ ඇරෙන වෙලාවට මම පන්තියට ඇවිත් ඒ පීරියඩ් එකේ හිටපු මිස් ගෙන් පන්තිය භාර ගන්න අවසර ගත්තා. එයා “නෝ ප්‍රොබ්ලම්, සමදරා “ කියලා යන්න ගියා. මම අර ලමයින් දෙන්නව ලඟට අඬගහලා ඇහුව ඇයි ප්‍රින්සිපල් එන්න කිව්වෙ කියලා. ඒගොල්ලො කිව්වා ප්‍රින්සිපල් මැඩම් දෙන්නවම පනිශ් කරා කියලා. මොකද්ද දුන්න පනිශ්මන්ට් එක කියල ඇහැව්වාම කිව්ව දෙන්නටම පිටිපස්සට වේවැල් පාරවල් හතර ගානෙ ගැහුවා කියලා. මොකටද කියලා ඇහුවම කිව්ව ඒගොල්ලන්ගෙ අම්මලා ඒ ගොල්ල අකීකරුයි කියලා ප්‍රින්සිපල්ට කම්ප්ලේන් කරලා කියලා.  මට හරි තරහක් ආව. ඒගොල්ලන්ගෙ අම්මලාට තිබුනේ කරන කම්ප්ලේන් එකක් මට කරන්න. ඒවගේම ප්‍රින්සිපල් උනත් එහෙම කම්ප්ලේන් එකක් ආවාම මට කියන්න තිබ්බ නේද කියලා මට හිතුනා. එහෙම නැතුව  මගේ පන්තියේ ලමයින්ටදඬුවම් කරන එක කෙලින්ම එයා භාර ගත්තම මගේ ප්‍රයෝජනයක් නැහැ කියලා මට හිතුනා. මේක කෙලින්ම එයාගෙන් අහන්න මම තීරණය කලා. ඉස්කෝලේ ඉවර නිසා ලමයින්ට යන්න දීල මම පන්තියෙම ඉඳගෙන කල්පනා කලා මොකද්ද කරන්නේ කියලා.  

මම තුනට විතර ගියා ප්‍රින්සිපල්ව හම්බුවෙන්න. එයා මට එන්න කියලා හොඳින් කථාකලා. මට පුරුදු අනික් ගුරුවරුන්ට මුල් නම කියල කථා කරල. මේ රටේ තමන්ට වඩා වැඩිමල් ටීචර්ස්ලට පොඩි ගුරුවරු ගරු කරන්න ඕනා. ඒ උනාට මම ආපු ප්‍රශ්නේ කථා කරනකොට මම ටිකක් ආවේගශීලී උනා. මට තේරුණා මිසිස් අංගම්මනට තරහ යාගෙන එනව කියලා.   එයා එකපාරටම මේසේ උඩ තිබිච්ච වේවැලක් අතට ගත්තා. මාව ගැස්සිල ගියා ඇයි එයා එහෙම කලේ කියල. කවදාවත් ප්‍රින්සිපල් කෙනෙක් ගුරුවරියකට වේවැලකින් දඬුවම් කරනව කියල මම අහල තිබුණේ නැහැ. මම හිතුවා එකත් එකටම මෙයා මාව බය කරගන්න හදන්නේ කියලා. මට හිතා ගන්න බැරිඋනා මොකද කරන්නෙ කියලා. බය උනොත් හැම දාම බයෙන් තියා ගන්න බලන්න පුළුවන්. වීරකම් කරන්න ගිහින් වේවැල් පාරක් වැදුනොත් වස ලැජ්ජාව. බැරිම තැන මම ඇහුව “ඇයි මැඩම් මම ස්ටුඩන්ට් කෙනෙක් නෙමෙයි  ඔයාගේ වේවැලට බයවෙන්න” කියල. ඒක අහපු මැඩම් ගෙ මූන පුපුරු ගහන්න පටන් ගත්තා. “ගෙට් අවුට් ඔෆ් මයි රූම්” කියලා හයියෙන් කෑගහල අණ කලා. මම එකම තැන ගල් ගැහිලා වගෙ බලන් හිටියෙ බයටද එහෙම නැතිනම් මුරන්ඩු කමටද කියල මටම තේරුම් ගන්න බැරි උනා. එකපාරටම මගේ වම් පැත්තට ආපු මැඩම් මගේ තට්ටම් හරහට වේවැලෙන් පාරක් ගැහුවා. හිතපු නැතිවෙලාවක වැදිච්ච පාරෙන් මගේ අතේ තිබුන පොත් ටිකයි කුඩෙයි මට  බිම අතෑරිලා අත් දෙකෙන්ම පිටිපස්ස අතගාන්න පටන් ගත්තේ නොදනුවත්ම. “මේවත් අරගෙන යනව යන්න එලියට” කියල මැඩම් ආයෙත් සැර කරාම බිම වැටිල තියෙන පොත් අහුලන්න මම බිමට නැමුනා. ඒ එක්කම නැමිල තිබුන පස්ස පැත්තට තවට සැර වේවැල් පාරක් වැදුනා. පුලුවන් තරම් ඉක්මනින් පොත් ටිකයි කුඩෙයි අරගෙන දොර ගාවට දිව්වත් වෙව්ලන අත්වලින් දොර ඇරගන්න තප්පර ගානක් පරක්කු උනා. ඒ ටිකට මැඩම් තව සැර වේවැල් පාරක් මගේ තට්ටම් හරහට දුන්නා. වේදනාවටයි ලැජ්ජාවටයි දෙකටම මට හොඳටම ඇඬුම් ආවා. හොඳ වෙලාවට ලමයි කිසි කෙනෙක් පේන්න හිටියේ නැහැ. මම දුවගෙන ගිහින් මගේ කාමරයට ගිහින් දොර වහගෙන පොත් ටික බිම විසිකරල ඇඳට වැටිල අඬන්න පටන් ගත්තා. යට සායට යටින් අත දාල තට්ටම අතගානකොට වේවැල වැදිච්ච තැන් වල හම ඉලිප්පිල තියෙනවා දැනුනා. මුළු තට්ටමම රත්වෙලා තිබුණා.  වෙච්ච දේ එක්ක හිතට එක එක දේවල් එන්න පටන් ගත්තා. මම තවත් කොහොමද මේ ඉස්කෝලේ වැඩකරන්නේ, ලමයින්ට ආරංචි වෙයිද, අනික් ටීචර්ල මොනව කියයිද, මිසිස් අංගම්මනට මූන දෙන්නේ කොහොමද වගේ දේවල්. මම තීරණය කලා රස්සාවෙන් අයින් වෙනවා කියලා. ගොඩක් රෑ වෙලා තිබුණ නිසා හෙට උදෙන්ම යනවා කියලා හිතුවා. පැයක් විතර ඇඳේම හිටපු මම නැගිටලා ගිහින් ඇඟ හෝදගන්න හිතුවා. කන්නාඩි මේසේ පහුකරගෙන යනකොට මට හිතුනා වේවැල් පාරවල් වැදිච්ච තැන් කන්නාඩියෙන් බලන්න. ඉක්මනට ඔසරිය ලෙහල දාල බ්‍රසියර් එකයි යට සාය පිටින් ගිහින් සාය උස්සල පෑන්ටිය පහත් කරල බැලුවා. කොච්චර කලබලේ දිව්වත් මිසිස් අංගම්මන හරියටම තට්ටම් වල හරහට වදින්න ගහල තියෙන විදිහ දැක්කම මටම පුදුමයි. එක පාරක් අනික් පාරෙන් අඟලක් විතර ඈත්වෙන්න වේවැල් පාරවල් තුනම තට්ටම් දෙකම හරහට වැදිල තිබුනා. හැමදාම ලමයින්ට ගහලා හරියටම ඉල්ලක්කෙට ගහන්න ගන්න පුරුදුවෙලා වෙන්න ඇති කියලා මට හිතුනා.

පහුවෙනිදා ඇහැරුණාම මට ගෙදර යන්න හිතුනේ නැහැ. ඒකට හේතුව තමයි එහෙම ගිහිල්ල මොකද්ද කරන්නේ කියල මට තේරුමක් නොතිබිච්ච එක. මට පන්තියට යන්න හිතුනෙත් නැහැ. මම එහෙම්මම කාමරේට වෙලා හිටියා. දවල් දහයට විතර මගේ දොරට කවුරු හරි ගහනවා ඇහිලා ගිහින් බලනකොට ඉස්කොලෙ පියන් ගෑනු කෙනා. එයා කිව්ව ප්‍රින්සිපල් මැඩම් මට ඔෆිස් එකට එන්න කියනවා කියලා. මට ආයිමත් ගහන්න එන්න කියනවද කියලා මට හිතුනා. “මම එන්නම්” කියලා දොර වහල ඉක්මනට වොශ් එකක් අරගෙන අලුත් ඔසරියක් ඉක්මනට දාගෙන ඔෆිස් එකට ගියා. ඇතුලට එන්න කිව්වම මම බයෙන් බයෙන් ඇතුල ගියා. “ඉඳගන්න සමදරා” කියලා මැඩම් හොඳින් කිව්වා. මම ඉඳගත්තා. ඊට පස්සේ, ලමයින්ව පාලනය කරන මගේ    ක්‍රමය ගැන එයා දොස් කිව්වා. මම උත්තර දෙන්න හදනකොට “කට වහගෙන මම කියන දේ අහගන ඉන්නවා” කියලා සැරෙන් කිව්වා. බයටම මම කට වහගත්තා. එය කිව්වා ලමයින් පුරුදුවෙලා ඉන්නේ විනය තදින් තියෙන පරිසරයකට කියලා. නොර්වේ රටේ වගේ නෙමෙයි ලංකාවේ ඒ දවස් වල දෙමව්පියොයි ලමයිනුයි අතර ලොකු පරතරයක් තිබුණා. මම යාලුවන්ට වගේ ලමයින්ට සලකන කොට ඒ ගොල්ල ගෙවල් වල ගිහිල්ල අම්මල එක්කත් එකට එක කියා ගන්නව කියල කිව්වා.   “ඒ වගේම ඔයා ස්ටුඩන්ට් ටීචර් කෙනෙක්”. “ඒක නිසා ඔයාට දඬුවම් කරන්න සිද්ද උනොත් මම ඒක කරනවා”. “මේකෙ ඉන්න ගොඩක් අය ස්ටුඩන්ට් ටීචර් කාලේ මගෙන් ගුටි කාල තියෙනවා”. “ඒක නිසා ඔයාට ලැජ්ජ වෙන්න දෙයක් නෑ ඒක ගැන”. “හැබැයි ඒ විදිහට ඉන්න බැරිනම් ඔයාට අස්වෙලා යන්න පුළුවන් ” කියලා කිව්වා.  කවුරුවත් වැඩිහිටියෙක් මට ගහනවා කියලා තර්ජනය කරලා නැහැ. ඒ නිසා මට ඇතිඋනේ පුදුම ලැජ්ජාවක්. ඒ උනාට මට ආපහු යන්න බැරි නිසා මම “හා මැඩම්” කියලා කිව්වා.  “මම බිහේවියර් මොඩිෆිකේශන් (behavior modification) වලට පාවිච්චි කරන්නේ වේවැල”. “ලමයි වගේම ඔයගොල්ලොන්ටත් මේ කාලෙ ගහල හදා ගන්න ඕන”. “ලමයින්ට වගේ දෙක තුනක් ගහල ඔයා වගේ අය හදාගන්න බැහැ”. “මගේ ඩිසිප්ලින් ක්‍රම ගැන නුවර ගොඩක් අය දන්නවා”. “ඔයා පිටරට ඉඳල ආව නිසා දන්නේ නැතිවෙන්න පුලුවන්”. “ලමයින්ට වගේ නෙමෙයි ස්ටුඩන්ට් ටීචර්ලට මම ඇඳුම් ලෙහලත් ගහනවා”. “ඒක නිසා නිකන් 'හා' කිව්ව වගේ නෙමෙයි හොඳට හිතල බලල තීරණයක් ගන්න” කියල කිව්වා. මට හිතුනේ මේ මම දකින්නෙ හීනයක් කියලා. ගුරුවරියක් හැටියට ආපු මට ඇඳුම් ලෙහලා ගහන්න වෙනවා කියලා කියන කොට මගේ මුලු ඇඟම වෙවුලලා ගියේ ලැජ්ජාව නිසාද නැත්නම් තරහටද කියලා මටම හිතා ගන්න බැරිඋනා.මම මොකද්ද කියන්නෙ කියල හිතනකොට මට වචන පටලැවුනා. “මම ඔයාගෙ අම්මගේ වයසේ කෙනෙක්”. “මගෙන් ගුටි කන්න ලැජ්ජා වෙන්න ඕන නැහැ”. “ලැජ්ජා වෙන්න ඕන ගුටි කන්න වෙන වැරදි කරන්නයි”. “තේරුනාද සමදරා?”. “මම ඔයාට සුමානයක් දෙන්නම් ඕනනම් අම්මල එක්ක කථා කරලා මට කියන්න ඉන්නවද යනවද කියලා”. දැන් වගේ ඊමේල්, අයි.ඩී.ඩී නැති ඒකාලේ ලියුමක් නොර්වේ වලට යන්න සුමාන දෙකක් විතර යනවා. ආයි උත්තරයක් එන්න තවත් කාලයක් එනවා. ඒත් මම මොනව කියල කියන්නද? මට ඇඳුම් ලෙහෙල ගහනව කිව්ව නිසා මට අස්වෙන්න ඕන කියන්නද? සමහර විට අම්ම කියයි උඹට හොඳ වැඩේ මටත් බැරි උනේ උඹට ගහල හදා ගන්න තමයි කියල.   

දවස් දෙකකින් මම ගිහිල්ල මැඩම්ට කිව්ව මම දිගටම ඉන්නවා කියලා. මම හිතුවා කට පරිස්සම් කරගෙන වැරදි වෙන්නෙ නැතුව අවුරුද්දක් විතර ඉඳලා හිමීට කොලඹ ඉස්කෝලෙකට ඇප්ලයි කරනවා කියලා.  එහෙම හිතුවට මට බේරිලා ඉන්න පුලුවන් උනේ සුමාන තුනයි. පන්තිය ගැන මාසික වාර්තාවක් මාසේ ඉවර වෙලා දවස් තුනකින් දෙන්න ඕන. එක දවසක් මැඩම් මට එන්න කියල පනිවිඩයක් එවල තිබුන. මම ගියාම මැඩම් කිව්ව මගේ වාර්ථාව දවස් තුනක් ප්‍රමාදයි කියලා. මම ඇත්තටම දැනගෙන හිටියෙ නැහැ එහෙම වාර්ථාවක් දෙන්න ඕන විත්තිය. මම කිව්ව මට කවුරුවත් කිව්වෙ නැහැ කියල. මැඩම් ඇහැව්ව බැඳිච්ච දවසෙ දුන්න උපදෙස් පත්‍රිකා කියෙව්වද කියලා. පලමුවෙනි දවසෙ දුන්න කොල ටික මම කාමරේ ලාච්චුවට දැම්ම මිසක් කියවන්න ලැබුනේ නැහැ. අනික මම හිතුවේ නැහැ මේ වගේ දේවල් එකේ තිබුන කියලා. ඒක කියෙව්වෙ නැහැ කිව්වොත් තව ප්‍රශ්නයක් ඇතිවෙයි කියලා මම කිව්ව ඔක්කොම කියෙව්ව කියල. “අනේ සොරි මැඩම් මම අදම වාර්ථාව හදල හෙට උදෙන්ම එවන්නම්” කියල කිව්ව. “හෙට උදෙන්ම වාර්ථාව එවන්න”, “ඔයාගේ පරක්කුව නිසා මට ක්ලාක්ව සෙනසුරාදත් වැඩට ගෙන්න ගන්න වෙනව”. “ඒක නිසා අතපසුවීමට මට දඬුවම් කරන්න වෙනව”. “හවස හතරට මේ ඔෆිස් එකට එන්න” කියල මැඩම් කිව්ව.   මම පලමුවෙනි වතාවට සමාව දෙන්න කියල පින්සෙන්ඩු වුනාම, “දැන් යන්න පන්තියට.” “හවස හතරට එන්න” කියල සැරෙන් කිව්ව.  එදා වගේ ඒ වෙලාවෙම ගහයි කියල බයට මම පන්තියට ගියා. මට මතක් උනා ස්ටුඩන්ට් ටීචර්ලට ඇඳුම් ගලවල ගහනව කියපු මැඩම්ගේ ලෙක්චර් එක. මට බය හිතුනා අද මට ඇඳුම් ගලවල ගහයිද කියල. ඇඳුම් ගලවන්න කිව්වොත් ඕන දෙයක් කියල අස්වෙලා යනව කියලත් හිතුව. ඉස්කෝලෙ ඉවර උනාම මම කාමරේට ගියේ නැහැ. කාමරේට ගිහිල්ලා ආයිමත් හතරට ඔෆිස් පැත්තේ එනකොට හොස්ටල් එකේ ලමයි දකියි කියල මට හිතුන. මම පන්තියටම වෙලා හිටිය තුනයි හතලිස්පහ වෙනකන්.       

ඔෆිස් එකට යන්න එනකොට කවුරුවත් ඉස්කෝලෙ පැත්තේ හිටියේ නැහැ. මම ඉක්මන්ට ඔෆිස් එකට ගිහිල්ලා මැඩම්ගෙ දොරට තට්ටු කලා. "කම් ඉන්" කියල කිව්වම මම හිමින්ම ඇතුලට ගියා. “ආ සමදරා එන්න” කියලා කිව්වත් මට ඉඳගන්න කිව්වෙ නැහැ. මම මේසේ ඉස්සරහ හිටගෙනම හිටියා. එයා නැගිටලා ගිහින් අනික් මේසේ උඩ තිබිච්ච වේවැල් තුනෙන් එකක් අරගෙන ඇවිත් ආයිත් වාඩි උනා. ඊට පස්සේ ඉස්කෝලෙ කෙරෙන වැඩ කලට වේලාවට කෙරෙන්න ඕන හේතුයි,   එහෙම කෙරෙන්න හැමෝම ඒ ගොල්ලන්ගෙ වගකීම කරන්න ඕන විත්තියයි, එක් කෙනෙක් හරි යමක් පරක්කු කලොත් මුලු ඉස්කෝලෙටම ලැබෙන නරක නාමෙයි ගැන බොහොම හිමින් විස්තර කරන්න පටන් ගත්තා.  දකුණු අතේ තියෙන වේවැලෙන් අනිත් අතට හිමින තට්ටු කරන ගමන් තමයි මැඩම් මේ ලෙක්චර් එක මට දෙන්නේ. මට වේවැලෙන් ඇහැ අහකට ගන්න බැරුව වගේ බලාගෙන හිටිය. මට දැන් බය මැඩම්ටද, වේවැලටද කියල වෙන් කරල කියන්න බැහැ. එකපාරටම පුටුවෙන් නැගිට්ට මැඩම් “එන්න සමදරා මේසේ මේ පැත්තට”  කියල බොහොම හොඳින් කිව්ව. මමත් ඉස්කෝලෙ ලමයෙක් වගේ කියපු විදිහට මේසෙ ලඟට ගියා. "අත් දෙක මේ හරියෙන් මේසේ උඩ තියන්න" කිව්ව. ඊට පස්සේ “අත්දෙක එතනම තියාගෙන පොඩ්ඩක් පස්සට වෙන්න” කිව්ව. මම අඩි භාගයක් විතර පස්සට උනා. දැන් මම ඉන්නෙ ඉනෙන් ඉහල ටිකක් මේසේ පැත්තට නැමිල. අපේ පවුලෙ ගෑණු අයගෙ තට්ටම් ටිකක් ලොකුයි. ඔසරිය ඇන්දම තට්ටම් ටිකක් කැපිල පෙනෙනවා. ඒ විතරක් නෙමෙයි මේ වගේ ඉස්සරහට නැමුනම ඔසරඉය තට්ටම් හරියෙන් හමට හොඳට හේත්තුවෙනවා. එකපාරටම වගේ මැඩම්ගෙ අතේ තිබුන වේවැලෙන් මගේ පස්සට තට්ටු කලා. මම දඬුවම විදින්න හිත හදා ගත්තා. විනාඩියකින් විතර මගෙ පස්ස පැත්ත හරහට කිස් කන්න වේවැල් පාරක් වැදුනා. මම දුන්නක් වගේ කෙලින් වෙලා අත් දෙකෙන්ම පස්ස පැත්ත අල්ල ගත්තා. “මේ මොකද සමදරා මේ, ඔයිට වඩා අර පොඩි ලමයිනුත් අත් දෙක උස්සන්නේ නැතිව පාර්වල් හතරක් ගහනකම් ඉන්නවනේ” කියල කිව්ව. මට ලැජ්ජ හිතුන නිසා ආයිමත් මම අත්දෙක මෙසේ උඩ තිබ්බ.  තව ඉස්සරහින් තියන්න කියලා වේවැලෙන්ම මේසේ මැද්ද හරිය පෙන්නුව. මම ආයිමත් අත්දෙක ඉස්සරහින් තිබ්බ. “දැන් ටිකක් පස්සට වෙන්න” කියල කිව්වම මම ඉස්සෙල්ල වගේ අඩි භාගයක් විතර පස්සට උනා. “සමදරා හොඳ ලමය වගේ ආයිමත් අත්දෙක උස්සන්නෙ නැතුව මේ වැඩේ ඉවර වෙනකන් ඉන්න”. “ආයි අත් දෙක මේසෙන් ගත්තොත් මට සිද්ධ වෙනව අරකට බැඳල ගහන්න” කියලා කාමරේ මැද්දේ තිබ්බ කනුව පෙන්නුවා. “නෑ මැඩම් මම ඉන්නම්” කියල මට කියඋනා.  ඊට පස්සේ තත්පර තිහකට එක ගානේ වගේ තව පාරවල් හයක් මගේ තට්ටම් වලට ගැහුවා. මට තේරුනා තට්ටමේ උඩ ඉඳලා ටිකෙන් ටික පල්ලෙහාට එනකන් ගැහුවා කියලා. මම කොච්චර අඬන්නෙ නැතුව ඉන්න හැදුවත් තුන්වෙනි පාරේ ඉඬල මට ඉකි ගැහුනා. “ලමයින්ට ගහනකොට එගොල්ලන්ට ගහන්නේ ගවුමයි, සායයි කලිසමයි උඩින්”. “මම ඔයාට ගැහුවේ මේ ඔසරියෙන් යාර දහයක් විතර ඔතාගෙන ඉන්නකොට”. “ඒත් මොකද ඔච්චර අඬන්නේ?”. “ඒක නෙමෙයි සමදරා ඔයා පොඩි ලමයෙක් නෙමෙයිනෙ”. “ඒක නිසා ඔච්චර රෙදි ඔතාගෙන ගහන එකේ තේරුමක් නැහැ”. “මීට පස්සේ දඬුවමකට එනකොට ලෙහන්න ලේසි ඇඳුමක් ඇන්දගෙන එන්න”. “නැත්නම්  ගවුමක් වගේ එකක් උනත් කමක් නැහැ”. “එතකොට ඔක්කොම ගලවන්නේ නැතිව පිටිපස්සෙන් උස්සලා ගහන්න පුලුවන්නේ”. මැඩම් කථා කලේ වේවැලෙන් මට ගහන එක බොහොම සාමාන්‍ය දෙයක් හැටියට. මම අද ආවෙ ඇඳුම් ලිහන්න කිව්වොත් අස්වෙලා යන්න බලාගෙන. මැඩම් කියන විදිහට එයා ඇඳුම් ගලවල ගහන්නේ ටීචර්ල ගොඩක් ඇඳුම් ඔතාගෙන ඉන්න නිසා, වඩා හොඳට රිදෙන්න. මැඩම් කියන විදිහට අපේ හොඳට අපිට රිදෙන්න ගහලා හදාගන්න. ඒත් එක්කම මට දැන් පැහැදිලියි ඊලඟ පාර වරදකට අහු උනොත් ගුටි කන්න වෙන්නේ තට්ටම හෙලුවෙන් තියෙනකොට කියලා. ඉතින් මම එහෙම ගුටි කන්න ලෑස්ති නැත්නම් මම අස්වෙන්න ඕන. ඒවගේම රෙදි ලෙහෙල ගහන්නේ ඇයි කියල මැඩම් දුන්න හේතුවත් වැරදි නැහැ. ටික කාලයක් හිටියොත් දෙතුන් පාරක් මැඩම් තට්ටම දැක්කම මගේ ලැජ්ජාවත් නැතිවෙලා යාවි කියලා මට හිතුනා. අනික මට පොඩි ලමයෙකුට වගේ වේවැලෙන් තට්ටම් වලට ගහන ගමනුත් කොච්චර හොඳින් මැඩම් කථා කලාද කියලා හිතුනා. ගහන හේතුවයි  ගහන විදිහ ගැනයි හොඳට විස්තර කරල දීල දඬුවමක් උනත් තරහවක් නොහිටෙන විදිහට කලා නේද කියලා මට හිතුනා.  

කවුරුවත්ම ඒ සිද්දිය ගැන මගෙන් ඇහුව්වෙ නැති නිසා මම හිතුවා මම මැඩම්ගෙන් ගුටි කාපු විත්තිය කවුරුවත් දන්නෙ නැහැ කියලා.  ඉස්කෝලෙ ක්‍රීඩා සහ විනය භාරව සුසිලා ජෑන්ස් කියලා අවුරුදු තිස් පහක විතර ටීචර් කෙනෙක් හිරියා.  මිසිස් අංගම්මන නැති දවස් වලට උප විදුහල්පති කෙනෙක් නැති නිසා විනය පාලනය කලේ එයා. එයා ටික දවසකින් මාත් එක්ක යාලු උනා. විනය වරදක් කරපු ලමයින්ව ජෑන්ස් ටීචර් ගාවට දඬුවම් වලට යවන්න කියලා මැඩම් අපිට උප්දෙස් දීල තිබුණා. සිගරට් බීල එහෙම අහුවුන ලමයින්ට දවසක් දෙකක් ඉඳගන්න බැරිවෙන තරමට ගොඩක් සැරෙන් එයා දඬුවම් කරනවා. ඒක නිසා මගේ පන්තියේ වෙන විනය වැරදි වලට මම එයා ගාවට ලමයින්ව අරින්න බයයි. ලමයි උනත් වැඳ වැඳ කියනවා මට කැමති දඬුවමක් දෙන්න ඒගොල්ලන්ව ජෑන්ස් ටීචර් ගාවට අරින්නෙ නැතුව කියලා. ඉතින් මම කරන්නේ ආයිමත් අහූනොත් ජෑන්ස් ටීචර් ගාවට අරිනවා කියල බය කරලා ලමයින්ට සමාව දෙන එක. දවසක් එයා “ස්ටුඩන්ට් ටීචර්ලට . මිසිස් අංගම්මන ගහනවා කියලා ආරංචියි එයා ඔයාටත් ගහනවද?” කියලා මගෙන් ඇහැව්වා. මගේ ඇඟම රත්වෙලා ගියා ලැජ්ජාවට. “අනේ නෑ ටීචර්” කියලා මම ඉක්මන්ට ස්ටාෆ් රූම් එකෙන් නැගිටලා යන්න ගියා.  මෙච්චර උදේ හවස අහිංසක ලමයින්ට ගහන මේ ගෑනි මට ලොකු මැඩම් ගහනවද කියල හොයන්නෙ මොකටද කියලා මං හිතුව.  

ඊට පස්සේ විඳින්න වෙච්ච දඬුවම නම් එච්චර සාමකාමී නැහැ. දවසක් ටිකක් වයසින් වැඩි ටීචර් කෙනෙක් එක්ක ස්ටාෆ් රූම් එකේදි මම බහින් බස් වීමක් උනා. මම අතේ තිබුන පොතකින් එයාට දමල ගැහුවා. ඒක එයාගෙ කන්නාඩියේ වැදිලා එයාගේ ඇහැ තුවාල උනා. මැඩම්ට ඒකට නම් හරියට තරහ ගියා. එයා ඒක ගත්තේ තාම ස්ටුඩන්ට් ටීචට් කෙනෙක් වෙන මම සීනියර් ටීචර් කෙනෙකුට ගැහීම හරියට ලමයෙක් ටීචර් කෙනෙකුට ගැහීමක් වගේ කියලා. මට ඔෆිස් එකට කථා කරල දණගහගන්න කියල හොඳටම බැන්නා. හවස එයාගෙ ගෙදරට එන්න කිව්ව මගේ මුරන්ඩු කමට හොඳ පාඩමක් උගන්නන්න. මැඩම් මට ගෙදරට ගෙන්නගෙන ගහන්නයි යන්නේ කියල හිතාගන්න අමාරු උනේ නැහැ.   මම ඉස්කෝලෙ ඉවර උනාම හොස්ටල් එකට ගිහින් කාල ආපහු පන්තියට ආවා. කන්න ගියාට මට හරියට කන්න ලැබුනේ නැහැ. මැඩම් කොච්චර ගහයිද කොහාට ගහයිද කිය කිය මට හිතෙන්න උනා. අතට ගහනවනම් මොන තරම් රිදුනත් එකෙ ලැජ්ජාවක් නැති නිසා ප්‍රශ්ණයක් නැහැ කියල හිතුන. පස්ස පැත්තට ගුටි කන එක මොන වයසෙ හිටියත් ලැජ්ජා වෙන්න වෙනව කියන එක අහන්න දෙයක් නැහැ.   කාමරේට ගිහින් ගවුමක් ඇඳගෙන යනවට වඩා ඔසරිය ඇඳගෙන යන එක හොඳයි කියලා මට හිතුනා. ගියපාර ඔසරිය ඇඳල හිටපු නිසා ඊට උඩින් ගැහැව්ව වගේ මේ පාරත් ඔසරිය ගලවන්න අමාරුකමට ඒ වගේ වෙයි කියලා පොඩි බලාපොරොත්තුවක් තිබුනා. කටේ කෑම හිරවෙන ගතියක් දැනුන නිසා ඉක්මනට කන එක ඉවර කරලා ආපහු පන්තියට ආවෙ වැඩ කරන ගමන් ආව නිසා ඔසරිය ඇඳන් ඉන්න එක ගැන සැකයක් ඇති නොවන නිසා. පන්තියට ඇවිත් පොත් ටිකක් දිගෑර ගත්තට කිසිම වැඩක් කරන්න හිත එකඟ කරගන්න අමාරු උනා. සමහර වෙලාවට බයකුත් සමහර වෙලාවට තරහකුත් තවත් සමහර වෙලාවට ලැජ්ජාවකුත් හිතට ආව. හවස පහ වෙනකොට ගෙදරට එන්න කියල තමයි මැඩම් කිව්වෙ. ඒක නිසා හතරහමාර වෙනකොට  ටොයිලට් එකටත් ගිහිල්ල මූනත් හෝදගෙන හිමින් හිමින් මැඩම්ගෙ ගෙදර පැත්තට ගියා. ගෙදර ලඟට යනකොට මම දැක්ක සාලෙ කවුරු හරි වයසක ජෝඩුවක් ඉඳගෙන ඉන්නව. මට හිතට සැනසිල්ලක් ආවා ගෙදර විසිටර් කෙනෙක් ඉන්න නිසා පස්සෙ දවසක එන්න කියයි කියලා. දොර ගාවට ගිහින් ඇතුලට යන්නෙ නැතුව පොඩ්ඩක් නැවතිලා හිටියෙ පපුව ගැහෙන වේගෙ නිසා. මම ආපු බව මැඩම්ට දැනිල වගේ “එන්න සමදරා” ඇතුලට කියලා හයියෙන් කිව්ව. “මේ ඉන්නේ මගේ ට්‍රේනී ටීචර් කෙනෙක්” කියලා කිව්වම පිරිමි කෙනා “හලෝ” කියලා කිව්ව. ගෑණු කෙනා හරිම සීදේවී හිනාවක් විතරක් දුන්න මොනවත් කිව්වෙ නැහැ. “යන්න අර ඉස්සරහ කාමරේට මම එන්නම්” කියල කිව්වම මට ආයිමත් බය උනා. කරන්න දෙයක් නැතිනිසා මම පෙන්නපු කාමරේට ගිහින් ඇතුලේ තිබුන පුටුවක ඉඳගත්තා.

ඒ කාමරේ සාලෙටත් වඩා විසාල එකක්. එක මැඩම් ගෙ ඔෆිස් කාමරේ කියල තියෙන බඩුවලින් තේරුනා. ඔෆිස් මේසයක්, අල්මාරි කීපයක්, තිබුනට මැද්දේ හොඳට ඉඩ තිබුනා. මම ආයිමත් ගිගින් දොර වහලා ඇවිත් ඉඳගත්තා. ඒ උනාට සාලේ කථාකරන දේවල් යන්තමට වගේ කාමරේට ඇහෙනවා. “මේ ලමය පිටරට ඉගෙනගෙන තියෙන්න”. “අම්මල තාම එහෙ”. “මෙහෙ හැදෙන ලමයි වගේ නෙමෙයි හරිම මුරන්ඩුයි”. “ දඬුවම් කරල හදා ගත්තේ නැත්නම් මොන විදිහට දීග ගිහිල්ල හැසිරෙයිද දන්නේ නැහැ”. “මම ඔය ගෙන්න ගත්තේ කේන් කරන්න”. “මම බලන්නෙ වේවැලටවත් හැදෙයිද කියල බලන්න”. “ඔය ගොල්ලො මට පැය භාගයක් විතර දෙන්න”   කියලා මැඩම් කියනවා ඇහුන.  මට පොලව පලා ගෙන යන තරමේ ලැජ්ජාවක් ආවා. ටීචර් කෙනෙක් කියලා අඳුන්නලා දීල කේන් කරන්න ගෙන්න ගත්ත කියලා කිව්ව එකයි ඒ ගොල්ලන්ට ඉන්න කියල මැඩම් මට ගහන්න එන එකයි ගැන මට හිතා ගන්නවත් බැහැ. මම හිතුවේ ඒ ගොල්ල පිටත් කරලා මැඩම් මට ගහයි කියලා. ඔෆිස් කාමරේ වගේ නෙමෙයි ගෙදර කාමරේක වෙන සද්ද  හොඳට  එලියට ඇහෙනව කියලා මට තේරුනා. එකපාරටම මැඩම් දොර ඇරගෙන කාමරේට ආවා. එයාගෙ අතේ දිග වේවැලක් තිබුනා. මගෙ පපුව හිතා ගන්න බැරිතරම් හයියෙන් ගැහෙන්න ගත්තා. “මෙහාට එනවා” කියලා මැඩම් සැරෙන් වගේ කිව්වා. මම කිව්ව නේද මම ගහන්න එන්න කිව්වම ලෙහන්න පහසු ඇඳුමක් ඇඳන් එන්න කියලා?" “මොකද තාම ඔසරිය පිටින්?”. “ මැඩම් මට පන්තියේ වැඩ ටිකක් තිබුනා,”” ඒක නිසා කාමරේට ගියේ නැහැ ඒකයි" කියලා මම කිව්වා. “ඔය බොරු මම දන්නෙ නැත්ද, අද තමුසෙ මොනව ඇඳල හිටියත් ඔක්කොම ගලවනව” කියල හයියෙන් කිව්ව. කාමරේ දොර ඇරල තියෙන නිසා සාලේ ඉන්න අයට මේ ඔක්කොම ඇහෙන නිසා මට හරි ලැජ්ජයි. කවද හරි ඒගොල්ලො ටවුන් එකේදි වත් දැක්කොත් ඒ ගොල්ලො මට මැඩම් ඇඳුම් ලෙහල ගහනව කියන එක ඒගොල්ලො දන්න එක ගැන මට හිතාගන්නවත් බැහැ.“අනේ මැඩම් දොර වහන්න කියලා” මම බොහොම බැගෑපත් විදිහට කිවා. “ඒක ඕන කරන්නෙ නැහැ ඒ ගොල්ලන්ගෙ දුවල දෙන්නත් මෙහෙ තමයි ඉගෙන ගත්තේ”. “ඒ ගොල්ලන් දන්නවා මගේ දඩුවම් ගැන” කියල කිසිම ගානක් නැති විදිහට කිවා. එහෙම කියලා ආයිමත් දොර ගාවට ගිහින් හයියෙන් "ජේන්" කියලා එයාගෙ ගෙදර වැඩට ඉන්න ගෑණු කෙනාට කථා කලා.

ජේන් කාමරේ ඇතුලට ආවම "ඔය දොර වහල මෙයාට ඇඳුම් අහවර කරන්න උදව් කරන්න" කියලා කිව්ව. මගේ ඔලුවෙ ඉඳන් මුළු ඇඟම රත් වේගන යනව වගේ දැනුනා. මට නිකම්ම “අනේ මැඩම්” කියල කියවුනා. “අනේ මැඩම් නෙමෙයි කියන දේ නොකෙරුවොත් මම ඔයාට ගහන්නේ සාලෙට අරගෙන ගිහිල්ලා” කියල කිව්වා. “ලොකු හාමු කියන දේ කරන්න හාමු” කියලා ජේන් මගෙ ගාවට ආව. කරන්න දෙයක් නැතිනිසා මම අඬ අඬා ඔසරිය ලෙහන්න පටන් ගත්තා. ලෙහාපු ඔසරිය ජේන් නමල පුටුවක් උඩ දැම්මා. මම සායේ කටුව අත ගගා ඉන්න කොට ජේන් ඇවිත් මගෙ අත ගසල වගේ දාල කටුව ගලවල සාය බිමට වැටෙන්න ඇරිය. එයාම නැමිල “කෝ?” කියල සාය අදින කොට මම එයාට සාය ගන්න පුලුවන් වෙන්න එහාට උනා.   “මේකත් ලෙහනව” කියල මම ඇඳගෙන හිටපු කලව මැද්දට වැටෙන තරම් දිග යට සායට වේවැලෙන් තට්ටු කලා. ඒක ඉනට හිර කරලා  තිබුනේ ඉලාස්ටික් පටියකින්. මම ඉකි ගහන ගමන් සාය පහත් කරලා කකුල් දෙකෙන් ගලවල දැම්ම. “මේක ගෙදර නෙමෙයි අහුලල දානව අර පුටුව උඩ” කියල මැඩම් කිව්ව. මම නැමිල සාය අහුලල පුටුව උඩින් තිබ්බ. දැන් මම ඇඳගෙන ඉන්නේ යට කලිසමයි, හැට්ටෙයි විතරයි. . ඒ කාලේ අපි ඇඳපු යට කලිසම් මුලු තට්ටමම වැහෙන තරම් ලොකුයි. මැඩම් මේසේ ගාවට ගිහිල්ල එකෙ ඉස්සරහ තිබිච්ච පුටු දෙක අයින් කරා. “ඇවිත් තියාගන්නව අත්දෙක මේසේ උඩින්” කියල කිව්වා. මෙසේ අත් දෙක තිබ්බම මැඩම් ගහන්න යන්නේ පස්ස පැත්තට කියන එක මට තේරුණා. යට කලිසම ගැලෙව්වෙ නැතිනිසා මට හිතට සහනයක් ආවා. මම ගිගින් මේසේ අත් දෙක තියා ගත්තා.  එතකොට ජේන් මේසේ අනිත් පැත්තෙන් ඇවිත් මගෙ අත් දෙක ඉස්සරහට ඇදලා අල්ලගත්තා. දැන් මගේ ඇඟ මේසේ උඩ දිගා වෙලා පස්ස පැත්ත මේසේ  කොනෙන් නැමිලා තියෙන්නෙ. ඕන දෙයක් වෙත්දෙන් කියලා මම ඇස්දෙක පියා ගත්තා. එතකොටම මැඩම් "කලිසම වරදක් කරල නෑනෙ මේකට තලන්න" කියන ගමන් මගේ යට කලිසම ඉන දෙපැත්තෙන් අල්ලල පහලටම ඇද්දා.  මෙච්චර වෙලා මගේ නිරුවත යන්තම් වත් වහගෙන හිටපු කලිසම මගේ වලලු කර ගාව. දැන් හැට්ටේ ඇරුනම ඊට පල්ලෙහායින් නූල් පොටක් වත් ඇඟේ නැහැ. මීටත් වඩා මට ලැජ්ජා වෙන්න කිසි දෙයක් නැහැ. මැඩම් වේවැලෙන් එක පාරටම තට්ටම් දෙක හරහා පාරක් ගැහැව්වා. මීට කලින් ගහපු දවසේ වගේ නෙමෙයි කෙලින්ම තට්ටමට වේවැල වදින නිසා මට හොඳටම රිදුනා. මට හයියෙන් ඇඬුම් ආවත් කොහොම හරි කට තදකරගෙනම හිටියා. ඊට පස්සේ මම කොච්චර ඇඬුවත්, සමාව දෙන්න කියල ඉල්ලුවත් ඒ කිසි දෙයක් ගනන් ගන්නේ නැතුව මට හොඳටම ගැහුවා. මං හිතන්නේ වේවැල් පාර විස්සක් විතර වදින්න ඇති. ජේන් මගේ අත් දෙක කොන්ක්‍රීට් දැම්ම වගේ අල්ලගෙන ඉන්න නිසා මට වේවැල් පාර වලක්වන්න කරන්න පුලුවන් උනේ තට්ටම් දෙක එහාට මෙහාට කරන එක විතරයි. මැඩම් ඒකට මම හැරෙන කොට ඒ ඒ පැත්තට ගහන්න ගත්තා. මම පස්ස පැත්ත දකුණට හරවන කොට මගේ වම් තට්ටම ඉස්සරහ එනකොට හරිය ඒකෙ මැද්දට වදින්න ගහනවා.  වැඩිමල් ටීචර් කෙනෙක් එක්ක රණ්ඩුකරනව තියා ඒ ලඟින් වත් යන්න එපා වෙන තරම් එදා මට වැදුනා.

ඊලඟට මට ගුටි කන්න උනේ වෙන කෙනෙක්ගෙන්. එක දවසක් මට චිත්‍ර කථා පොත් විසිපහක් විතර තරුණ ටීචර් කෙනෙක් ගෙනත් දුන්නා. ඒ දවස් වල චිත්‍ර කථා හරි ජනප්‍රියයි. මම රෑ දහයට විතර ඉස්කෝලෙ වැඩ ටික ඉවර කරලා එකක් කියවන්න පටන්ගත්තා. ඒවා එහෙම එකක් කියවලා බිම තියන්න හරිම අමාරුයි. මම පොත් විසිපහම එක දිගට කියෙව්වා. ඉවරවෙලා වෙලාව බලනකොට උදේ හතරයි. මම ඉක්මනට නිදාගන්න ගියා. මට උදේ ඇහැරෙනකොට දහයාමාර විතර වෙලා. මම ඉක්මනට ඇඳගෙන පන්තියට ගියා. මගේ වෙලාවට එදා උදේ ප්‍රින්සිපල් මැඩම් පන්ති සංචාරය කරලා. මම පන්තියෙ නැතිනිසා ආවාම එයාව හම්බුවෙන්න එන්න කියලා පනිවිඩයක් තියලා තිබුණා. මම ඉන්ටවල් එකේදී ගියා මැඩම් හමුවෙන්න. “මොකද උනේ?” කියලා මගෙන් ඇහැව්වා. මම මොකක් හරි කියන්න කට හදනකොට, “බොරු කියලනම් අහුවෙන්න එපා සමදරා” කියලා සැරෙන් කිව්වා. මට බයටම ඇත්තම කියවුනා.  “තාම පොඩි ලමයෙක් වගේනෙ”, “වගකීම කියන එක තේරෙන්නේ නැත්ද?” කියලා මැඩම් ඇහැව්වා. “යන්න පන්තියට ආපහු මේ පැත්තේ හතරට විතර එන්න වෙයි” කියලා මැඩම් කිව්වා. හතරට එන්න කියන්නෙ මොකද්ද කියන එක දැන් මට රහසක් නෙමෙයි. ‘මදැයි පොඩි එකා වාගේ ච්ත්‍ර කතා කියෙව්වා, දැන් පොඩි එකෙක් වාගේ ගුටි කන්න වෙනවා’ කියලා මටම කියා ගත්තා. එදා මම ඉස්කොලෙ ඉවරවෙලා කාමරයට ගිහිල්ලා වොශ් එකක් දාගෙන සායකුයි බ්ලයුස් එකක් ඇඳගෙන හතර වෙනකම් හිටියා. තුනට විතර ගෑණු පියන් ඇවිත් කිව්වා හතරට නෙමෙයි පහ මාරට මැඩම්ගෙ ගෙදර එන්න කියලා. එතකොට තව පැය දෙකක් ඉන්න තියෙනවා. මම රෑ කියවපු ච්ත්‍ර කථා පොත් වලින් දෙක තුනක් ගත්තා. දැන් ගුටි කන්න වෙලා තියෙන්නෙ මේව කියවලානෙ. ඒක නිසා මේක ආයිමත් කියවලම ගියාම ගුටි කෑවට දුක නැහැ කියලා මම මටම කියාගත්තා. කෝකටත් කියලා එක පොතක් බලලා ආයිමත් වෙලාව බැලුවා. ඒක කියවන්න විනාඩි විස්සක් විතර ගිහින්. මම පොත් හතරක් තෝරලා අරගෙන මේ ටික කියවනකොට වෙලාව හරි කියලා. එහෙම කලේ ආයිමත් වෙලාව යන බව නොදැන ආයිමත් පරක්කු වෙයි කියලා.  ඒ ටික කියවලා ඉවර වෙනකොට පහයි. මම කාමරෙන් එලියට බැහැලා මැඩම්ගෙ ගෙදර ගියා. යනකොට හිටියෙ ජේන් විතරයි. “කෝ මැඩම්?” කියලා ඇහුවම “ලොකු හාමුට හොඳටම ඔලුව කැක්කුමයි කියලා නිදාගන්න ගියා” කියලා කිව්වා. මට අදට බේරුනා කියලා හිතනකොටම, “මැඩම් කිව්වා සමදරා හාමු එයි දඬුවමකට ඒ ආවාම ජෑන්ස් හාමුහෙ ගෙදරට යන්න කියන්න කියලා.” මට එක පාරටම “මොකක්?” කියලා කියවුනා. එයාට ලමයින්ට ගහන්න අවසර තිබුනට ස්ටුඩන්ට් ටීචර්ලට ගහන්න අවසර තිබුන බව මම දැනගෙන හිටියෙ නැහැ. “ඇයි සමදරා හාමු?” කියලා ඇහැව්වා. මම මොකුත් නොකිව්වත් “එහෙනම් සමදරා හාමු හෙට ලොකු හාමුට කථා කරන්නකො”, කියලා ජේන් කිව්වා. මැඩම්ගෙ අණකට අකීකරු වෙන්න තියෙන බයට මම ආයිමත් ඇහුව්වා “මොකද්ද කරන්න කිව්වෙ?” කියලා.   “ලොකු හාමු දෙකට විතර ගෙදර ආවා ඔලුව කැක්කුමයි කියාගෙන”. “එයා බේත් වගයක් බීල නිදාගන්නවා කිව්වා”. සමදරා හාමු අද පරක්කු වෙලා ආපු නිසා ඒකට ගහන්න හතරට එන්න කිව්ව කියල කිව්වා”. “ලොකු හාමුට සනීප නැතිනිසා හාමුට ජෑන්ස් හාමුගෙ ගෙදරට යන්න කියන්න කියලා කිව්වා”. “ලොකු හාමු  ජෑන්ස් හාමුට කරන්න ඕන දේ කියල තියෙනවා කිව්වා”. මම මොකුත් නොකියා මේ මොනව වෙනවද කියල හිතනකොට ජේන් කිව්ව “අනේ සමදරා හාමු, හාමුට බය ඇති ජෑන්ස් හාමුගෙන් ගුටි කන්න. මම ලොකු හාමුට කියන්නම් මගේ අතේ ඇම්මක් ආවා, මම ඇල උනා, සමදරා හාමු ඇවිල්ල ගිහිල්ල කියලා”, සමදරා හාමු යන්න. “ජේන් මීට ඉස්සරත් ලොකු හාමු වෙනුවට ජෑන්ස් ටීචර් දඬුවම් කරලා තියෙනවද?” කියලා මම ඇහැව්වා. “කීප පාරක් පොඩි ටීචර්ලට ගහලා තියෙනවා සමදරා හාමු”. “හැමෝම කියන්නෙ ලොකු හාමු වගේ නෙමෙයි ජෑන්ස් හාමු ගහන්නේ හිතක් පපුවක් නැති එකෙනෙක් වගේ කියලා”. ජේන් මගේ දඬුවම කල් දාගන්න උදව් කරන්න ලෑස්ති උනත් මට හිතුනා ගුටි කන්න ලෑස්ති වෙලා ආපු එකෙ ඒ වැඩේ  ඉවර කරගෙනම යනවා කියලා.මම හිතුවා ලමයින්ට දරුණු උනාට මම ටීචර් කෙනෙක් නිසාත් මම එයාව දන්න නිසාත් ශේප් වෙන්න පුළුවන් කියලා .“එහෙනම් කමක් නෑ ජේන් මම යන්නන් ජෑන්ස් ටීචර්ගෙ ගෙදර ” කියලා මම කිව්වා. “සමදරා හාමු තාම අලුත්නේ”. “මම හාමුට කරදරයක් නොවෙන්න මම මොනව හරි කියන්නම්. සමදරා හාමු ගෙදර යන්න” කියලා  ජේන් කිව්වා.” නෑ නෑ ජේන් මට මේක අද ඉවරයක් කරගන්න ඕන”. “මට ප්‍රශ්නයක් නෑ” කියල මම කිව්වා.

මම ජෑන්ස් ටීචර්ගෙ ගෙදර යනකොට එයා සාලේ ඉඳගෙන හිටිය. මම ඇතුල් වෙනකොට “ආ එන්න සමදරා ඔයා ලෙඩක් දාගත්තලු නේද?” කියලා ඇහැව්ව. “බොරු කියන්න ඕන නැහැ” “මම බලාගෙන හිටියෙ ඔයාව පනිශ් කරන්න අවස්ථාවක් ලැබෙනකන්”. “මම කීප පාරක් මිසිස් අන්ගම්මනට කිව්ව ඔයාව මගේ සුපවිශන් වලට දාන්න කියලා”. “කෝ ඒ අම්මන්ඩි කැමති නෑනෙ”. මම යන එනකොට හරි උනන්දුවෙන් මගේ දිහා බලන බව මම දැකලා තිබුණා. මම හිතුවා මගේ ඔසරි වලට එයා කැමැති කියලා. එයා මාව පනිශ් කරන්න කැමති කිව්වම මාව අන්දුන්කුන්දුන් නා. මට තේරුණා එදා ලොකු මැඩම් මට ගහනවද කියල අහන්න ඇත්තෙ මොකටද කියලා. පස්සේ කාලෙක මට තේරුණා මෙයා අනුන්ට වද හිංසා කරලා තෘප්තියක් ලබන සේඩිස්ට් (sadist) කෙනෙක් කියලා ඒ කාලේ මම ඒ වගේ ඩීවියේශන්ස් (deviations) ගැන දැනගෙන හිටියෙ නැහැ.

ඉස්සරහ කාමරේකට ගිය ජෑන්ස් ටීචර් ආයිමත් ආවේ වේවැල් දෙකක්ම අතින් අරන්. එහෙනම් එන්න සමදරා  කියල ජෑන්ස් ටීචර් එයාගේ ගෙදර පිටිපස්සේ කාමරේකට  මාව අරගෙන ගියා. “සමදරා ඔය ඇඳුම් ඔක්කොම ගලවල මෙහා කාමරේට එන්න” කියලා එයා කිව්ව. “ඔක්කොම ගලවන්න ඕනද ජෑන්ස් ටීචර් ?” “සාය උස්සල ගහන්න පුලුවන්නේ” කියලා මට කියවුනේ ඇඳුම් ගලවන්න තියෙන ලැජ්ජාවට. “සමදරා ගවුම උස්සල ගහන්නෙ මිසිස් අංගම්මන”. “එයා ඇඳුම් ගලවන්නේ ඇඳුම් උඩින් ගහනවට වඩා රිදෙන නිසා”. “ මට නම් ඇඳුම් උඩින් උනත් හොඳට රිදෙන්න ගහන්න පුලුවන්”. “ඒ උනාට මම ඇඳුම් ලෙහන්න කිව්වෙ ලැජ්ජා කරන්න”. “එකත් මගේ දඬුවමේ කොටසක්” කියලා ජෑන්ස් ටීචර් කිව්වා. මේ පිස්සිට මට ගහන්න අවසර දුන්න මැඩම් ගැන මට ඇතිඋනේ තරහක්. මේ ගෑණි මගෙ ඇඳුම් ගලවල අරගෙන මට මොන අඩන්තේට්ටම් කරයිද කියල මට හොඳටම බය හිතුනා. ඒ උනාට දැන් මට කරන්න දෙයක් නෑ.    වේවැල් දෙකකුත් අතින් අරන් ඉන්න ජෑන්ස් ටීචර් එක්ක වාද කරන්නේ නැතුව මම ඔක්කොම ඇඳුම් ගැලෙව්වා. “බ්‍රසියර් එකත් ගලවන්නද?” කියල මම ඇහැව්වෙ ඒකවත් තියා ගන්න හිතාගෙන. තරහින් වගේ “ඔක්කොම කියන්නෙ ඔක්කොම සමදරා” කියාගෙන එයා කාමරෙන් එලියට ගියා. මම හෙලුවැල්ලෙන් හිමීට කාමරෙන් එලියට ආවෙ නොදන්න කෙනෙක් දකීද කියල බොහොම බයෙන්.

ඊට එහා කාමරේ හිටපු ජෑන්ස් ටීචර් “මෙහාට එන්න “කියලා කථා කලා. මම ඉක්මනට ජෑන්ස් ටීචර් හිටපු කාමරේට ගියා. ඒක තනිකරම හිස් කාමරයක්. මම ලැජ්ජාවට එක අතකින් තන් දෙකයි අනිත් අතින් මගේ රහස් ප්‍රදේශයයි වහගෙන හිටියෙ. “දානවා අත්දෙක පල්ලෙහාට” කියලා ජෑන්ස් ටීචර් ටිකක් සැරෙන් කිව්වා. මට කරන්න දෙයක් නැතිනිසා අත්දෙක පල්ලෙහාට දැම්ම. එයා අඹපු මූර්තියක් දිහා බලනව වගේ මගේ වටේ යන්න පටන් ගත්තා. එක පාරක් වේවැලෙන් මගේ තනේකට ඇන්න. මට කෑගැහුනා. එයා එයාගෙ වම් අතින් ඒ තනේ මසාජ් කරන්න පටන් ගත්තා. මගේ පිටිපස්සට ගිහිල්ල එක තට්ටමක් අල්ලලා හයියෙන් මිරිකුවා. “ෂහ් ඔයා මගේ යටතේ ඉන්නවා නම් මම සුමාන දෙකකට සැරයක්වත් ඔයාගේ තට්ටම් දෙක කේන් කරනවා” කියලා කිවා.  “අනේ ටීචර් මම එහෙම හැමදාම වැරදි කරන්නේ නැහැ” කියලා මම කිව්ව. “වැරදිවලට නෙමෙයි අයිසෙ මේන්ටනන්ස් කේනින්”. “ඒකියන්නෙ රෙගුයුලලි ගහනකොට වැරදි වෙන්නෙ නැහැ”. “වැරැද්දක් කලොත් පනිශ්මන්ට් කේනින්”. “මේ වගේ පස්ස පැත්තකට හොඳට කේන් කරන්න ඕන”. “කියනවකො මිසිස් අංගම්මනට මම තමුසෙව හොඳට හදල ගන්නම් කියලා”.   “මොකද කියන්නෙ මම කියන්නද මට භාර දෙන්න කියලා?” මම හොඳට බය උනා. මේ මොලේ අමාරුකාර ගෑනිට මාව භාර දුන්නොත් මාව කබලෙන් ලිපට වැටෙන බව මට තේරුණා. මම “අනේ ටීචර් මට බෑ”   කියලා කිව්ව. “හ්ම් බලමුකො” කියලා කාමරේ මැදට ඇවිත් අත්දෙක ඉස්සරහට කරල අත් බැඳගන්න කිව්ව. එයා පටියක් අරන් අත්දෙක එකට තිය බැන්ඳ. මම බයටම ඒ විදිහට හිටිය. වේවැල් දෙකෙන් දිග වේවැල අතට ගත්තු ජෑන්ස් ටීචර් මගේ වම් පැත්තට ගිහිල්ල මගේ තට්ටම් දෙක හරහ වේවැල් පාරක් ගැහැව්වා. ඒ පාරෙ සැර කොච්චරද කියනවානම් මාව ඉස්සරහට විසිවෙලා ගියා. මට කෑ ගැහුන. “රිදුනද සමදරා”? කියල ජෑන්ස් ටීචර් ඇහුව්වෙ හරියට විහිලුවට වගේ. මම කට වහගෙන හිටියා. එතකොට තවත් තරු විසිවෙන වේවැල් පාරක් තට්ටම් හරහට වැදුනා. ආයිමත් “රිදුනද සමදරා?” කියලා ඇහැව්ව. “ඔව් ඔව් ටීචර් රිදුන තමයි”  කියල මම තරහින් වගේ කිව්වා. “මට පුලුවන් ඔය මුරන්ඩුකම තමුසෙගෙ පස්ස පැත්තෙන්ම එලියට ගන්න”. “තමුසෙ සල්ලන් වෙනකන් මේ වේවැල් දෙකම කැඩෙනකන් හරි මම ගහනවා” කියලා ජෑන්ස් ටීචර් කිව්වා.. “අනේ ටීචර් සමාවෙන්න”, “ ටීචර් ගහන පාරවල් හරියට රිදෙනවා”. “මට සමාවෙන්න” කියල මට කියවුනෙ ඉකි ගහ ගහ අඬන ගමන්. “සමදරාට මැඩම් මීට මාස දෙකකට කලින් ගහලත්, තාම හැදෙන්න බැරි උනානේද ?”කියලා ජෑන්ස් ටීචර් ඇහැව්වා. "ඒ ගෑනිට බෑ තමුසෙලව හදන්න". "මට භාර දුන්න නම් මෙලහට පස්ස පැත්තේ හම වේවැලට අරගෙන තමුසෙලව හදල".    “අනේ ටීචර් මට සමා වෙන්න”. “මට මේ පාර උනේ හිතපු නැති දෙයක්”. “දැන් ගැහුව ඇති ටීචර් “,”මම පාඩමක් ඉගෙන ගත්තා කියලා” මම පින්සෙන්ඩු උනා. එයා ඒ කිසිම දෙයක් ගනන් ගන්නේ නැතිව මගේ පස්ස පැත්ත පුරාවට තව අරවගේ වේවැල් පාර පහළවක් විතර ගැහැව්වා. මේ දඬුවම මාව ගොඩක් වෙනස් කලා. මැඩම් ගහනවට වඩා හරි තදින් තමයි ජෑන්ස් ටීචර්  ගහන්නේ. ඒකත් ගහන්නේ අමු හෙලුවැල්ලෙන් තියලා. මගේ තිබිච්ච උඬගු කම එහෙම ජෑන්ස් ටීචර් ජේන්ගෙ වේවැල් පාර වලින් නැතිවෙලා ගියා. 

ගුරු පුහුණුව දෙවන කොටස මෙතනින්